من دارم یواش یواش شبیه بوف کور میشم

اگه پیشم نباشی خونه ی سوت وکور میشم/

گیج این زندگی ی سیاه شدم. آخرین ضربه ی نبضای منه

داره از ریشه می خشکه تن من. آخرین حبس نفسهای منه/

می خوام از خودم جدا شم. اما بی تو نمیشه

باید از پیله رها شم . اما بی تو نمیشه/

بیا دستامو بگیر. منو از مسخ خودم بیرون درآر

نزار اینجا بپوسم. منو تو زندون تن تنها نزار/

میدونم این آخرین شکل تنه. بعد از این رها شدن

داره چشمام تو رو فریاد می زنه.بعد از این رها شدن/

می خوام از خودم جدا شم. اما بی تو نمیشه

باید از پیله رها شم. اما بی تو نمیشه.